ONUN ADI KUCUK SEYTAN BOLUM 9- FOUR-UP CUKURU TASINMA

BÖLÜM 9- FOUR-UP ÇUKURU TAŞINMA 
Artık büyük gün gelmişti. Küçük şeytan koruyucusu GodFather’ ın ocağından ayrılıyordu ve Four- Up çukuruna taşınıyordu. Bunun gelişimi için gerekli bir süreç olduğunu biz söylemeden anlamıştı. İşte bu şeytan bizim küçük şeytanımızdı. GodFather’ı seviyordu ve ondan ayrılmak zor da olsa bunu başarmıştı. O gün ana şeytan ve ben kafamızı oyalayacak yardım çağrısına koşmuştuk. Bütün günümüzü GodFather, Çekiç, Emalettin Abla ve tabi ki küçük şeytanla geçirecektik. Ana şeytan sadece sevdiği insanlara gösterdiği yüzünü GodFather ve küçük şeytana göstermişti. Four-up’ a taşınacak bütün eşyaları sırtına yükledi. GodFather’ın üzerinden büyük yükler kalkmıştı. Uzun bir süre sessizce bu durum devam etti. GodFather onu cennetten inme yardımcı bir melek olarak düşünmüş olmalıydı ama gerçekler öyle değildi. O gün GodFather tek tek Çekiç , Emalettin abla ve benimle hoş sohbetlerini sürdürürken bir şekilde ana şeytanla göz temasından kaçınıyordu. Nedenini anlamamıştık. Ana şeytan onun için cennetten gönderilmiş bir melekti ve bu yeterli bir ayrıntıydı. Adını bilmesine gerek yoktu. Mimikleri onu sevdiğini göstermişti. O günü tek tük iki cümle ile bitirmişlerdi. O günden sonra bir daha birbirlerini görmediler. Küçük şeytanımızın günleri yeni bir başlangıç umudunun getirdiği mutlulukla sürüp gidiyordu. Asıl şeytan olan benim içimde kıvılcımlar yükseliyordu. Evet kıskanıyordum. Çekiç’i küçük şeytanımdan , küçük şeytanımı da Çekiç’ten kıskanıyordum. İkisi ayrı dünyaların insanlarıydılar ve tek bir birey olarak bana aittiler. Bu durumun üstesinden gelmeyi soğukkanliligimla basardım. Artik yandaşım Jennifer’la bulusma noktamız Four-Up çukuruydu. Yeni yıla girerken kaybettiğim hafızam hala yerine gelemiyordu. Bunun sonucu olarak orada ve oranın dışında Çekiç, Jennifer , Emalettin abla ve tabii ki Küçük şeytanımla geçirdiğim vakitlerin çoğunu hatırlayamıyorum. Ana şeytan adeta bir doktor edasıyla bende dikkat dağınıklığı vakası olduğu teşhisini koymuştu. Bu durum uzun süreliydi. Tedavisi o zamanlar için imkansızdı. Küçük şeytanımın Four-Up’ a taşındığı dönemlere denk gelmesi üzücüydü çünkü mutluluğunu paylaşabileceği bir eğitmeni yoktu. Bu durum bir sureliğine küçük şeytanimin bana olan güvenini sarstı. Anlayamıyordu. Anlayamamasının nedeni benim profesyonel bir şeytan olmamdı. Konuşmuyordum ve sahteydim. Beni böyle Kabul etmesi gerektiğini anlamıştı. Geçmişten gelen dostu Ayfonla samimiyetimiz de o dönemlere dayanır. Ana şeytanın en büyük düşmanı Cıbıldakla ilk kez bir arada bulunması da o dönemlere dayanır. 
………………………………………………..
Four-up benim ikinci yasam alanımdı. O yılın kendi evimde kaldığım yarim donemi dışındaki yarim dönemimi orada geçirmişimdir. Sınavlara çalışma projelerimizi gerçekleştirdiğimiz kara gecelerin sabaha ulaştığı günlerin sığınağı olmuştur. Çekiç’in yandaşı Sessiz Çılgın’ın öğrencim olmaya karar verdiği yerdir. Şiddet içerikli bir spor olan futbol’un bende holiganlık duygusu uyandırdığı yerdir.(Bu o öyle bir holiganlıktı ki Club 17 ve Four-Up’ ın dostluğunu yok ediyordu). Yaşanmışlıkların saklandığı duvarları olan bir yerdi ve küçük şeytanımın yarım dönemini geçirecek olduğu yerdi..